We zijn uitgenodigt om ons laatste maal op Afrikaanse bodem bij Pam te genieten. Als we daan aankomen slapen beide kinderen en die leggen we op het bed van Gerard en Refiloe. Het ruikt er al heerlijk! Enorm gastvrij worden we ontvangen en met een lekker glas wijn genieten we nog even van warme wind en lekker weer.

Met zijn allen eten we buiten en de kinderen spelen nog wat. We praten en genieten. Dan is het eten afgelopen en is het tijd om ons klaar te maken voor de reis. Kinderen nog even snel poedelen en iedereen schonere kleding aan. De reiskriebels slaan toe... en verdwijnen pas weer als we ingecheckt zijn en de auto's zonder veel problemen ingeleverd. Ik denk dat onze Car zelden zo vies geweest is.

Omdat het inchecken zo lang geduurt heeft, nemen we afscheid van Gerard en Refiloe en gaan we door de paspoortcontrolle... we dinken nog wat en vertrekken naar de Gate. Daar komen we mensen tegen die op de heenweg ook bij ons in het vliegtuig zaten en die hun kindje opgehaadl hebben.3 kleine kindjes op weg naar een nederlandse toekomst! Ik krijg er weer kippevel van.

Dan mogen we boarden... maar ik ben RObin en Victor kwijt... die iklater terug vind in de boekwinkel. Riejanne wordt jammer genoeg wakker bij het instappen. Robin nesteld zich in zijn stoel en terwijl we opstijgen hebben we toch 2 slapende kinderen.

Jammer genoeg sliepJanne niet diep genoeg, en is ze nog 2 uurtjes wakker voor ik haar weer neer kan leggen. Maar ik heb wel 2 extra plaatsen tot mijn beschikking, zodat ik wat kan slapen.

De vlucht gaat weer voorspoedig en de kinderen gedragen zich voorbeeldig. Robin kijkt de laatste 2 uur nog een dvd en Riejanne speelt lief tussen de stoelen. Ik ben heel trots op mijn kleine wereldreizigers!

Als we landen is Riejanne weer in slaap gevallen... ze heeft geen landing meegekregen, evenals het opstijgen alle keren.

We zijn laat het vliegtuig uit en als we bij de kofferband komen, zien we alles meteen liggen! We zoenen elkaar gedag en als we de gate uitkomen,staan daar een stralende Opa en Oma Tilgenkamp op ons te wachten.

We zijn terug!

We verblijven die dag bij hun endie avondkomt Sinterklaas nog even langs. Als we die avond thuis aankomen, kijken we verbaast in het rond... ik ga alles toch anders bekijken na zo'n tocht!

Fijn om thuis te zijn, maar een stukje blijft toch achter op de plaatsen die we bezochten. Daarintegen nemen we ook overal weer iets mee in ons hart!

ook namens Bart en Riet Mathot.

Liefs Robin, Riejanne, Victor en Eva Tilgenkamp