Boottochtje
Deze middag zijn we op een tripje per boot geweest. Deze trips zijn om krokodillen en nijlpaarden te kunnen zien en een stuk van het natuurgebied. St. Lucia staat op de wereld erfgoederen lijst van de unesco en is dus goed beschermt en goed onderhouden. WE hadden mazzel om vlak voor een grote groep mensen een plakej op de boot uit te kunnen zoeken, want we zaten heerlijk, op de voorkant van de boot en tegen de verwachtigen in hadden ze er zelfs bier!
Riejanne was moe en die heb ik in slaap gewiegt in de draagdoek, ik vond het namelijk best spannen op de boot en wilde haar liever niet hebben rondlopen.
We verstrokken en ondaks de wind was het heerlijk aan boort, de wind is lauw en na de douche leverde me dat een flinke coupe-windhoos op. De krullen schieten er leuk in!
Na niet te lang waren zagen we wat!! het waren de oortjes van een nijlpaard, oftewel een Hippo! Alle camera's aan en vollop foto's maken!
Een eind verder werden we getracteerd op meer Hippo's. ze duiken veel onder water, maar zijn zo bijzonder. Van die flinke beesten, met van die lieve ogen en oortjes. Niet te begrijpen, maar pas op als je ze in het wild tegen komt, want met hun jongen kunnen ze gevaarlijk uit de hoek komen.
Na 2 uur en heel veel hippo's rijker, die toch zeker onze harten gestolen hebben, kwamen we voldaan aan wal! Geen krokodil gezien, maar dat loste zich op bij een jongen die ze uit hout gesneden verkocht, maar een ervaring rijker!
broodje aap?!
De kinderen zijn hier in zuidelijk afrika telkens vroeg wakker, omdat de zon vroeg opkomt, maar in de avonden is het ook vroeg donker. Ongeveer om 5.00 is het redelijk licht en om 7.00 toch echt donker. Voor ons een raar gevoel, aangezien het zomers voelt. Ik heb soms moeite met het vroege opstaan van de kinderen, maar zelfs dat went. We gaan gewoon ook vroeg naar bed.
Met de mugge steken valt het overigens mee, alleen Bart heeft er eentje, maar die had hij al opgelopen bij Gerard's huis.
Deze morgen hadden we afgesproken om eerst te gaan wandelen. Met de wandelwagen rechtsaf het park uit, zo een natuurstuk in. We zitten hier gewoon midden in een reservaat. Ik ben toch af en toe wat schuw om bij de waterkant te gaan kijken, aangezien er krokodillen kunnen zitten. Een heerlijk wandelingetje, waar we een beetje off-track geraakt zijn, maar op tijd weer terug.
Toen we terug waren, zijn we zoals we Robin hadden beloofd, naar het zwembad gegaan. Lekker badderen en rommelen.MIjn vader was aan het slapen en mijn moeder las een boek. De kinderen vermaken zich prima bij dit lauw-warme water. Het is halfzout en ook Riejanne vind het fijn. Robin kan al zonder bandjes van de kant duiken en naar ons toe zwemmen. Hij blijft niet echt boven water, maar is zeker watervrij. Riejanne kan op haar bandjes drijven en is niet bang onder water te gaan. Ze klimt in en uit het zwembad.
Toen we terug kwamen was mijn vader geshockt! Mijn moeder was in bad gaan liggen en had het schuifhor niet gesloten en hij was wakker geschoten van apen! Er zaten, een stuk of 5 apen in de woonkamer, te smullen van het brood dat mijn vader net gekocht had! Een aap sprong tegen het raam om eruit te komen, nadat mijn vader luid klappend ze probeerde te verjagen, en het brak. Toen wij terug kwamen van het zwemmen, wat mijn vader er nog helemaal van van slag. En toen zouden we nog op water safari!
De wereld die St Lucia heet!
Na een iets minder lange rit, zijn we aangekomen in St Lucia, een andere wereld.Allereerst zijn we hier niet de enige blanken en het is flink toeristisch.
Wat ons het meeste opvalt: hier zijn heel veel wilde dieren! Niet alleen in de parken, maar ook rond en in de huisjes.
We mogen geen apen voeren, anders worden ze opdringerig en een last, maar op straat zie je hier slinger apen en in de nacht 'Nachtapies' bij de huisjes. verder zitten hier in de bomen een soort sallemanders en in het huis kan je Gekko's hebben.
En wat we vanavond hopen te zien... er lopen hier Hippo's op straat. Deze nijlpaarden zijn redelijk tam! en lopen gewoon op straat rond!
Gisteren hadden we ons eerste voorproefje en zagen we een enorme troep apen... maar als we zitten te eten buiten en ze komen, dan moeten we ons eten laten voor wat het is en naar binnen gaan, vooral de kinderen!
er zijn hier heel veel mooie vogeltjes, knal gele en rode en mooie bloezem bomen (knal paars en rood)
Het terein grenst aan het water en zolang je niet in het water komt, zijn de krokodillen niet gevaarlijk! Morgen gaan we een boottrip maken, om wildere Hippo's en Krokodillen te zien.
En als laatste, we moeten onsbeschermen tegen muggen, er is dan wel geen malaria in dit gebied, maar de muggen kunnen flink lastige bulten geven!
Het weer is hier vochtig, nevelig, maar aangenaam warm!
het vertrek uit Lesotho
Na een dagje rommelen, booschappen doen en bij het zwembad hangen, heb ik de koffers moeten inpakken, omdat het einde van ons verblijf in Lesotho naderde. We hebben nog heerlijk gegeten, met Thea en Gerard en Refiloe bij Lancers inn.
De volgende morgen alles in de auto ontbijt naar binnen en toen op pad. Gerard heeft ons begeleid naar de grens, waar we voorlopig afscheid genomen hebben. We hadden een flinke rit voor de boeg.
Zodra je Lesotho uit rijd, veranderd het landschap! Niet alleen het landschap, maar ook de huisjes en de bevolking. Lesotho is toch redelijk zichzelf gebleven, met zijn charme.
Via een hele mooie route, via Ladybrand, Ficksburg enGolden Gate zijn we naar Pietermaritsburg gereden, waar we een B&B voor de nacht geboekt hadden. De rit ging redelijk voorspoedig, gewoon grote wegen. Maar via 2 schiterende natuurgebieden, de Golden Gate en lands de drakenberg. We hebben onze eerde wilde dieren gezien. Iets van springbokken die Riet zag lopen.
De B&B was een cultuurshock op zich... een koloniaal ingericht huis, met een extreem engelse mevrouw (die als ik het goed begrijp opgegroeit is in ZA) Maar een gastvrij ontvangst.
Die avond hebben we bij een Mall gegeten, bij een Fish en Steak zaak. Waar ze Nemo visjes hadden. Riejanne is momenteel helemaal gek op Aquaria. Zo lief te zien! Ze gaat er ook steeds verder vandoor. ZE danst op alle muziek die ze hoort en zal in nederland moeten wennen niet zoveel aandacht meer te krijgen.
Robin at zijn hele bord friet met Visvingers, kan Thank you en Nice to meet you zeggen en in het engels tellen. Als hij een dvd voor de 3e keer kijkt, wil hij hem in het engels zien. En hij is niet bang meer voor honden!
Die avond sliepen we dus tussen mega veel kussentjes en Robin in zijn eigen kamertje met een eigen wc/douche. Hoe groot zijn de verschillen en hoe klein de wereld?
De Braai!
Zoals beloofd, zouden Gerard en Refiloe een Braai hebben bij hun thuis! Op Zaterdag was het zover. Wij waren uitgenodigd om er om 13.00 te zijn en na een poosje bij het zwembad vertoeft te hebben en boodschappen gedaan, zijn we de berg op vertrokken naar Gerards huis.
Zelfs in deze naamloze woestenij leer je de weg kennen. Dus bij een shop links en dan het 2e paadje rechts en dan komen we er...
Wat een hoop bijzondere mensen hebben Gerard en Refiloe bij elkaar verzameld!Echt een mix van arm en rijk en alle kleuren van de regenboog (daar moet ik vaak aan denken van K3)
Voor het eten had Gerard een korte speech, waarbij hij uitlegde, dat hij zijn Nederlandse Familiekennis wilde laten maken met de familieom hen heen. Aansluitend mocht de broer van Refiloe (die bijnadominee wordt) een dankwoord uitspreken over de families en het eten. Mijn Vader schoot er vol van. Een mooie preek met bijzonderen aanhalingen uit de bijbel. (die ik niet geheel heb kunnen volgen door het geklets van mijn kinderen)
Gerard had ook een kunstenaar uitgenodigd, die meegewerkt heeft aan het eerste kinderboek in de plaatselijke taal en het engels (gelijkertijd) Een bijzondere jonge man, die wederom een gave heeft. HIj beschilderd ook paraplu's waar hij in no-time alle 3 van verkocht had. Ik heb van hem, omdat ik ermee in Nederland aandacht wil gaan vragen voor dit project, 10 boekjes mogen kopen.
Uren later en bijzondere mensen later werd het bijna donker en tijd voor ons om terug te keren naar de lodge. Robin viel in de auto in slaap en met de eerste druppelswelkome regen van die dag konden we net op tijd schuilenin ons huisje.
Linkjes
Wil je meer lezen over dingen die wij bezochten:
http://lesothorphangs.org (de aidswezendagopvang)
www.ssb.org.ls (het zelfstudie centrum)
http://morijafest.com (het museum)
een rustige dag
Na de grote rit naar Mohale dam, zijn we de dag begonnen door naar Gerard's huis te vertrekken. Hij bewoont samen met kunstenaar Seeta het stuk land en zoals velen voor ons wilde wij graag iets van Seeta kopen. Dit kan je het beste in de morgen doen. Dus na het ontbijt ging de telefoon, dat we konden komen!
Wat kan die man bijzondere dingen maken. Ik heb een hanger van een rondavel gekocht (zoals Oma Mathot ook had) oorbellen en een mooie andere hanger. Voorlopig ben ik weer versierd!
Riejanne blijft maar schrikachtig van het allesliefste, maar speelse hondje Lula, heel jammer, want hij is echt leuk en doordat we buiten lekkerder vertoeven met de kinderen dan binnen, is dat wel eens lastig.
Met Oma heeft ze nog wel bij het hek naar de kindjes gekeken. en ook met Papa, deze kindjes durven niet aanraken, maar er is contact!
Die middag zijn we gaan shoppen, boodschappen, kaarten en postzegels, als ik meer internet tijd heb vertel ik er meer over!
Eindelijk zijn de kinderen eerder ipv later gaan slapen, na het eten in ons appartement... we komen weer wat bij!
Mohale Dam
Donderdag morgen zijn we op tijd op gestaan, want we gingen een bijzondere uitstap maken. Een lange weg door de bergen, naar een belangrijk project voor het land. Een van de 3 dammen die voor een beter water beheer van Lesotho zorgen. De mohale dam.
Via hoge toppen en passen, over veel slingerwegen langs bergen, maar over een totaal geasfalteerde weg hebben we een heel stuk van het landschap bekeken. Je kan deze uitstap ook in 2 dagen maken en dan een berg beklimmen met een paard, maar aangezien ons gezelschap zich daar niet helemaal voor leent, hebben we voor deze korte versie gekozen.
Van verre kan je het water al zien liggen, een enorme plas, tussen bergen in met een enorme dam. Ik was ervan onder de indruk. Met Victor's nieuwe camera maken we veel foto's maar door de grootte daarvan kan ik ze nu niet plaatsen.
Overal langs de weg zie je kleine nederzettingen, van kleine rondavels en huisjes. Je ziet overal groepjes vee met een herdertje en ook hele stukken niets. Op veel plekken zijn er kleine schooltjes en kilometers ver lopen kinderen van en naar school in hun school uniform. Hier en daar rijden busjes en onderweg zagen we een pick-up met achterop wat schapen. De afstanden zijn enorm en de bergen zo mooi en anders dan in europa. Je kan lagen gesteentes zien.
Een eindje terug zijn we gaan picknicken. We hadden broodjes mee en drinken. Ik had de pakken sap in de vriezer gehad, maar die waren niet geheel ontdooit. Het was wel heerlijke koele sap ;) Op de weg terug zijn we gestopt langs de weg, bij herders jongens die gesteenten aanboden. Kristallen, die n de bergen te vinden zijn. Hele mooie verschillende kleuren. Na wat handelen (de jongens wilde het zelfde verdienen) hebben we een aantal stukken mee genomen.
Bij de Mohale dam, konden we de donkere wolken al aan zien komen, uit een richting die niet zo gebruikelijk is. En onderweg zijn we gestopt. We konden heel mooi de regen zien vallen een dal verder. Zelfs Gerard was ervan onder indruk.
Aangekomen bij Lancers inn, zijn we nog wat boodschapjes gaan doen, gaan rusten en zwemmen. We zouden bij Thea op de braai gaan. Langzaam begon het te spetteren. het land heeft nog niet veel regen gehad en kan wel wat spetters gebruiken. Maar de regen ging over in flinke onweer. Gelukkig heeft Thea een heel mooi huis (met zo'n heel hoog plavond, waar de de balken en het riet kan zien) en zijn we naar binnen verhuist. Onder een afdak heeft Johnny Het vlees gebraait. En Robin zat heerlijk aan een flimpje. Riejanne eet meer van ons mee. Toen we bijna klaar waren kwam Robin Thea vragen om een boterham. Hij is helemaal thuis, in zo'n land ver van huis. Door de regen ben ik broodjes gaan halen die wij nog hadden van de picknick en zlefs in de regen is het niet koud!